knitted baby dress / yellow rose & daffodils

Uzun zaman sonra örgüye döndüğümde ilk başladığım şey bebek elbisesi idi. Aklımda herhangi bir proje yoktu, bununla birlikte canım iki şişle örmeyi çok fazla istiyordu. Elimdeki iplere baktım... miktarı az olmayanları bir kenara ayırdım... bazıları çok inceydi, örmekle bitmez gibi geldi... kalınları örmeyi ise canım hiç istemedi... orta kalınlıktaki pembe yumaklar elimden sepete geri gitmek istemedi. Aldım, hemen şişe ilk ilmekleri takmaya başladım. Daha o an aklımda yakadan başlamalı minik bir şey belirdi. Şişleri bıraktım, kağıdı kalemi elime aldım, ön - arka ve kol sayılarını hesaplayıp robasını yapmaya başladım.

Kol oyuntusuna yaklaştığımda aklımda elbise modeli canlandı ve elimdeki şeyi o andan itibaren bir elbise olarak hayal edip örgümü o yönde geliştirdim. Böylece hırka havasında giderken ön taraf robadan birleştirilince birden bire elbiseye dönüştü. Gerisini örmek de çok kolay oldu.

Çabucak da bitti. Sahibesi henüz ortalarda yok ama bakalım hangi kuzucuk tatlışcık bebişe kısmet olacak. Örmesi çok zevkli... Örüp örüp bir kenara böyle minicik ciciler koyayım diyorum. Gün gelir bir bebeğe hediye olur. Gün gelir belki bizim ailenin bebişlerinden birine kısmet olur.

Martın üçte biri gitti bile. Hani çok efor sarfettiğimizde kana kana su içmek isteriz ya. Öyle hisler içindeyim bahara karşı... Sepetimi takıp koluma her an kırlarda olmak istiyorum.

Evimi hep çiçeklerle doldurmak istiyorum.

Terasımdaki güllerden sarı olan kış boyu gülsüz bırakmadı beni... Soğuktan dolayı terasa çıkıp keyfini süremediğim için o gül verdikçe kesip aşağıya gözönüme getirdim. Ben getirdikçe o bana hep verdi... sayesinde çiçekten mahrum edilmedim.

Sarı gülüm haricinde kırlardan topladığım nergisler de şenlendirdi kış günlerimi...

Aralık-Ocak aylarında gittikçe nergisleri dallarında buldum... Nergislerden de mahrum kalmadım.

Artık kırlar hep çiçek... Ve iyi ki kırlar... iyi ki çiçekler var.






Not: Örgü pembe elbisem Annemarie's Haak Blog link partisinde paylaşıldı.