12 Şubat 2020 Çarşamba

after a long time / a lovely crochet baby bonnet and my winter doorwreath

Dört yıl önce bu blogumu güncellenme problemi yaşadığı için terk etme kararı almıştım. Örgüyle aramın açılmış olması da yeni bir blogla, yeni kategorilerle, yeni konularla tazelenme, genişleme adına pek cazip gelince ayrılık kararını vermem zor olmamıştı. Zira burası bir günlük havasındaydı ve son zamanlarda en çok da hobilerimle buradaydım. O günlerde iş hayatımın hayli yoğun olmasıyla hobilerimden uzak kalınca yeni blogumda günlük yaşamamımla ve hobilerimle değil, daha çok düşün ve hissi dünyamla paylaşımda bulunuyordum ki bu da bir blogger olmak adına kendimi gerçekleştirirken bambaşka bir haz sebebi idi. Ve hala da öyle... Şimdi burada yeniden oluş sebebime gelince... Son günlerde örgü hobime yeniden döndüm... Burada yokken örgü dışında başka güzel şeyler de yaptım. Dijital fotoğrafçılık çok kolay, bir şeyin istemediğimiz kadar çok fotoğrafını çekiyoruz ama o fotoğraflar maalesef telefonlarımızın, pc lerimizin, harici harddisc lerimizin vb. hafızasında kalıyor, tıklanmadığı sürece uyumaya terkediliyor, üstünden zaman geçince unutulup gidiyor. Blogumda güncellenme sorunu olsa bile, istedim ki bu blogumun konseptine uygun fotoğraflarım burada olsun. Unutulmasın... Bakılsın... Görülsün... İlham almak isteyenlere ilham olsun... Zira yaparken ben çok mutlu oluyorum. Yapanlar da benim gibi mutlu olsun... Wordpress blogumdaki paylaşımlarım devam edecek tabii... Ama yaptıklarımla, renkli-cıvıl cıvıl karelerimle burada da olmak istiyorum. Son yaptığım duyuru güncellenmişti. Umarım o isteğini hala koruyordur ve keyfi yeter bu postu da günceller blogum. Güncellemese bile farkeden olur belki, gelir bakar. Hiç biri olmasa ileride açar açar ben bakarım... :)

 Ve işte örgüyle kavuşmamla birlikte ortaya çıkan ilk üretimlerimden biri... Tığişi bebek şapkası... (Bebek örgüleri örmekte olduğumu görenlerden "torun mu geliyor" diye soranlar oldu haliyle... Kızımın evliliğini burada paylaşmıştım. Her yuva, sorunsuz işlesin; taraflar ölünceye dek bir arada mutlu mesut yaşasın arzusuyla kuruluyor ama hepsi o mutlu sona ulaşmıyor. Kızımın evliliği de bir yıl dolmadan bitti. Dolayısıyla ufukta anneanne olmak gibi bir durum görünmüyor benim için.. :) Ama yeğenim (kaybettiğim ablamın kızı) hamile, erkek bebek bekliyor. Büyük teyze olacağım için çok sevinçliyim ve örmekte olduğum kimi şeyleri onun için yapmaktayım.) Bebekler için örmek harika... ortaya çıkan minik giysiler insana mutluluk veriyor. Bakın bone tarzındaki şu bebek şapkasının tatlılığına...

Önce arkası için trabzanlarla yuvarlak bir parça ördüm. Ense bölümünü boş bırakıp yanları ve önü saracak biçimde örgüyü ilerlettim.
O an içimden nasıl gelirse öyle gelişti zaten... Hiç bir yerden model almadım. Tamamen içimden geleni tığımla ve ipimle buluşturdum.

Tığişinde bildiğim bir kaç teknikle bitiverdi zaten. Kenarlarını ve britini mavi ile süsleyince tatlış bir bebek şapkası oluverdi. :)

Örgü dışında yaptığım şeylerden kış kapı süsümü de paylaşayım burada. Çok severek kullanıyorum. Mart ayında ilkbaharlı bir kapı süsü yapıncaya dek severek de kullanacağım.

Kırlardan topladığım bir dolu kozalak, palamut vesaire vardı...


buğday başakları... ağaç şeklinde kuru bir dal... plastik yapraklar...


bir zamanlar tuhafiyeden almış olduğum kardanadam formlu düğme... derken bir de mukavvadan ev yaptım... Ortaya güzel bişey çıktı. :) Kendime yapmakla kalmadım... Değişik modellerinden iki ablama ve arkadaşlarıma da yaptım.

Bu kış pek kar yağmadı. İki kez çatılar tutacak kadar yağdı ama çabucak gitti.

Soğuk günlere sıcacık bitki çayları, tarçın kokulu apple crumble pie lar çok iyi geldi.

Kışın da gitmek anlamında eli kulağında zaten... Bahara şunun şurasında ne kaldı.
Bahar kokulu postlarda buluşmak üzere hoşçakalın...

16 yorum:

  1. El işlerinden zaman zaman uzaklaşsam da, çok geçmeden bir sebeple yine iplere, kumaşlara sarılıyorum.
    Vaz geçilmiyor nedense.
    Şapka da, kapı süsü de insanı gülümseten, umut veren işler olmuş.
    Ne güzel!

    YanıtlaSil
  2. Elişi candır ben de çok severim. Şu sıralar ben de her ne kadar uzak kalsam da azıcık... Döneceğimi biliyorum bi şekilde. Müthiş terapi oluyor. Özellikle seninki gibi hayal gücünü katarak oluşturulan elişleri daha çok hoşuma gidiyor. Kozalaklı kapı süsüne bayıldım. Tek tığ işini de bilirim ama seninki gibi büyük çaplı şeyler yapmadım pek. O da çok tatliş olmuş ellerine sağlık canım. O vakit bahara özel de paylaşımlar bekleriz hayal gücünden uçuşup gelen... :) Sevgiler ruşyenacım :))

    YanıtlaSil
  3. Burada da buluştuk Bilgecim... :) yaptığım şeyleri beğenmene sevindim.. Bir kopuk bir barışık yaşamım var elişleriyle ama kavuştuğumda da hakkını vermeye çalışıyorum. zira hem ortaya çıkanlar mutluluk veriyor, hem de uğraşmak... evet müthiş bir terapi...dönüşünü merakla bekliyorum.

    YanıtlaSil
  4. ayyyy ne güzell karelerin hepspiii :)

    YanıtlaSil
  5. tümüyle mutluluk vericiiii :) heey wordpress e yorum yapamıyoduk iyi oldu bak burda yazmaaan :) eski dostlaar eski dostlaaar hihihi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. şeker deepciiiim ben de neden artık yorum yazmıyor bu şeker deepcik diyordum...demek öyle... yorum yazamadığını bilmiyordum... hele de ilk zamanlar bloguna yorum bıraktığım halde hiç dönüş almayınca...
      buradayım da artık... bu post güncellenmedi, tam 1 saat uğraştım, sonra nasıl oldu ise görünür oldu... bilmiyorum sonrakiler ne olacak.

      Sil
  6. Sizi tekrar buralarda görmek güzel. O bebek şapkasının tatlılığı nedir öyle, ellerinize sağlık. Sağlıkla kucağınıza alın bebişinizi. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  7. Teşekkürler Arzucum... Türk örgü blogları uykuya dalmış...yine de epeyce örgü blogu buldum... ama sizleri de okumayı çok özlüyorum... haberin olsun, yeni postlarını merakla bekliyorum... :)

    YanıtlaSil
  8. Yeniden döndüğünüze sevindim.Takibe alayım hemen.Diğerini takip edemiyordum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Buradan kopmadan önce beni takibe alanların isimlerine tıkladığımda bloglarını görürdüm, artık nedense göremiyorum ve bloglarından haberdar olamadığım için takibe alamıyorum... bir yolunu bulurum umarım... yorum bırakılması iyi oluyor bu durumda... yorumdaki isme tıklayınca ancak görebiliyorum... :) sizi hatırlıyorum ama blog isminizi unutmuştum, iyi oldu kolay buldum böyle..

      Sil
  9. Ah, ahh, ben o yeni sayfanı bir türlü takip listeme almayı başaramadım, bir türlü yorum yazmayı beceremedim..Sanki karabasan gibi, olduğum yerden seslendim durdum ama, sesim çıkmadı, ulaşmadı sana..Ah arkadaşım, nasıl sevindim dönüşüne..Hoşgeldin, özledim seni, renklerini, yazılarını..Bırak orayı, boşver, burada kal artık..Hoşgeldin, sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayy Elifciğim "dağ dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur" olmuş seninle halimiz... :)) Burada post yayınladığımda hiç biri güncellenmiyor... Gidip feedburner da uğraşıyorum... son eklediğim post için tam üç saatimi harcadım, daha önceki yaptığım hiç bir şey işe yaramadı, feedburner dan blogumu tamamen silip yeniden tanıttım ancak öyle oldu... Ah bu sıkıntısı olmasa hiç gitmeyecektim oralara... Ama ikisini birlikte götüreceğim artık... Tabii burası uğraştırsa da güncellenebildiği sürece...Sesini duyduğuma çok sevindim... sen de hoş geldin... öpüyorum çok... 🤗

      Sil