moving into my new home

O günün bir katkısı var mı bilemiyorum. Belki de o gün orada olma amacım için, içimde hissettiğim büyük isteğin etkisi... ve o isteğin gerçekleştiricisi tarafından kabulü...

İşte... bir şekilde...
Şu günlerde... daha geniş, daha modern, daha rahat, yeni evime taşınıyorum ben.

Şimdi azalma, hafifleme, sadeleşme zamanı... (Gönlüme söz geçirdiğimce...  :)
Zira bazen öyle bir an geliyor ki; biriktirici, toplayıcı, saklayıcı yanım şaha kalkıyor, çooook zor dizginlemesi...
Yine de ne çok şey çıkıyor yaşamımdan... ben bile şaşıyorum!)

Bu arada, ben sahip olduğu güzel şeyleri çok kolay elde edebilenlerden olmadım hiç....Eşimle evlenmem,,, anne olmam... mesleki yaşamım... küçük büyük başka detaylar... vesaire... hiç kolay olmamıştır. Sahip olduğum her güzel şey için -manevi anlamda- belli bir bedel, bir çaba, bir zorluk, bir emek ödemişimdir.

O sebeple sahip olduğum her güzel şeyin değerini iyi bilir, ödül kabul ederim...  Benden bunun beklendiğine, o sebeple böyle olduğuna inanırım.

Bu durumdan şikayetçi miyim?

Yooo.. Kalbindeki iyilik ve sabır, bakışlarındaki güzellik ve hoşgörü ancak bu şekilde çoğalıyor insanın! Ve yaşam böyle değer kazanıyor daha çok!