Havalar berbat gitti. Sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim...
Bahar tüm sıcaklığı ile gelmiş, kırlar renklenmiş, ben de hiç vakit bulamayıp bu güzelliklerden mahrum bir on gün geçirmiş olsaydım, buruk bir halde yazmam mümkündü bu postu.
Kırlarda olmak için pek zamanım olmasa da, havalar da berbattı zaten, diyerek kendimi avutuyorum doğrusu... Avunuyorum da... :)
Geçen gün başımı iki elimin arasına alıp kendi kendimi sorgularken buldum. İçimdeki seslerden biri "tercih etmeli", "karar vermelisin" diyordu. Kulak tıkayamadım, kayıtsız kalamadım.... kimi saptamalarını çok haklı buldum.
Hafiflemek iyidir. Fazlalıklardan kurtulmak, yükü azaltmak...
Oysa ben taşıyabildikçe daha da artırıyorum yükümü...
Bu konuyu bu yaz etraflıca düşünmeliyim...
Bu yaz için bir kaç planım daha var... Aslında uzun bir süreden beri var... Bir şeyler bahane oldu ve ertelemek zorunda kaldım hep.. Gerçekleşmeleri için daha çok özen, daha çok çaba göstermeliyim... (Buraya da yazdım ki, okudukça daha kolay motive olayım, daha bir şevkle çabalayayım.)
Hafiflemek iyidir!
Tebdil-i mekandaki ferahlığı hissetmek de iyidir!
Bu post burada bitmesin.... geçen yıl ördüğüm bahara yakışır bu güzel tutaçım da elemeğim göz nurum olarak sayfamda bulunsun.
Benim gibi baktıkça mutlu olacak olanlar, baktıkça mutlu olsun! :)
Cok güzel renkler. Iyi günler. Selam Norvec.
YanıtlaSilÇok teşekkürler...
SilNorveç'e sevgiler, selamlar...