boş pazar

Her zamanki gibi erkenden açıldı gözler... :) (Sabahları doya doya uyuyabilenlere gıpta ediyorum doğrusu.. :) )
Hava kapalıydı yine...Balkanlardan giren soğuk dalga nedeniyle epeyce bir de soğumuştu da...
Soğuk havalarda en sevdiğim şeylerden biri muhtelif bitki çayları, diğeri ise sıcacık tarhana çorbası içmek. Soğukla gelen bu sevimli çağrışıma kulak verdim hemen... Kettle da su ısıtıp ekinezyalı çayımı hazırladım ve pencereden dışarıyı seyre daldım.

Koyu koyu bulutlar öbek öbek toplanmış, ha yağdı ha yağacak... Bir yudum çay, bin düşünce... bir yudum daha... bin daha... Vakit epeyce bi geçti böyle... :) Evde olmak ve boş durmak gibisi var mıymış? An'ın tadı ancak böyle çıkarılırdı sanırım.... ben de öyle yaptım. :) Artık tadına epeyce bir varmışım ki, kalkıp mutfağa gittim...diğer keyfimi gerçekleştirmek için... :)
Soğuk havaların olmazsa olmaz keyfi, tarhana çorbam yarım saate kalmadan hazırdı...... bi de üzerine beyaz peynir rendesi... Oh! Yeme de yanında yat. :)

Kaşık kaşık sildim süpürdüm. :) Derken eşim kalktı, 

"hadi brunch a gidelim".

 "e hadi gidelim"... :) 

Şemsiyemizi aldık, yürüyüş olsun diye yaya olarak düştük yola... Üşüdükçe aklıma yazın kasıp kavuran sıcaklarını getirdim.  :) hemen ısındım. :)

Şu karga bulduğu salçalı ekmekle sabah kahvaltısını yapıyordu. Kadraja almakta gecikmedim. :)

Sonra çocukluğumuz geldi aklımıza... Eskiden... çoook eskiden biz çocuklar sokakta oyun oynarken annelerimiz ellerimize ya üzerine şeker serpilmiş sana yağlı ekmek dilimleri ya da böyle salçalı ekmek dilimleri verirlerdi. Her çocuk evinden bunları getirip yiyebildiği için de sokakta onları yemek hiç sorun olmazdı. Hatta annesi evde olmayan çocuklar için diğer anneler kendi çocuklarıyla birlikte onlara da hazırlardı. O zamanlar bu durum pek bir olağandı... Oyun oynamaktan efor ve enerji sarfettiğimiz için de öyle bir acıkırdık ki, o ekmekler nasıl da hoşumuza giderdi... nasıl da iştahla yerdik onları... 

Anımsadıkça deşildik... ne komik... ve... ne traji-komik anılar geldi aklımıza... 

Derken brunch için gitmek istediğimiz mekana gelmiştik bile... 

Ah ben!... O bir kase çorbayı içmemiş gibi, genel anlamda zararlı ne varsa doldurdum tabağa... :((( Kızartmalar, hamur işleri.... eşimin serzenişlerini yumuşatmak için de bi parça salatalık...

 "bak işte sağlıklı şeyler de aldım".... 

hahaha! 

Yürüyerek evimize geldik sonra... Ama canımız eve girmek istemedi hiç... Kırlar da çamurdur şimdi...

"Hadi" dedik, "Keşan'a gidelim". Hazır yağmur da düşmeye başlamamışken.... Atladık otomobilimize... :)

Korudağ'ına dek gökyüzü nispeten iyiydi... ancak Korudağı'nın üzerini kara kara bulutlar kaplamıştı. Yağmur buralarda da yoktu henüz...

Keşan'da gidilebilecek en güzel yerlere gittik. :)

Kipa'ya...

Migros'a... 

Ve Mudo'ya... :)

Ah Gelibolu! Şöyle bir kaç alışveriş merkezin, gidilesi, vakit geçirilesi bi yerlerin olsa ne iyi olurdu be!

Neyse... İstanbul'da bi semtten bi semte bundan daha fazla sürede gidiyor insanlar... Ne yapalım... canımız istedikçe gideriz biz de... :)

Dönüşte yağmur başlamıştı artık... Akşam soğuğu da çıkmıştı... Bir saat sonra kürkçü dükkanımızdaydık. Bir boş Pazar daha dolmuştu böylece...

Hafta içi günlerimizin de böyle keyifle geçmesi dileğimle... 

Herkese mutlu bir hafta... sendromsuz bir Pazartesi...:)

Kalın sağlıcakla!