14 Nisan 2013 Pazar

14 nisan 2013

Bol yağmurlu, kasvetli bir güne uyandım bu sabah.... Dünden öyle dinamik öyle enerjik benli planlarım vardı ki bugün için, sanki tam tersini çok istemiş ve hayal etmiş gibi.... miskin ve uyuşuk bir sabah geçirdim... Evet ben! Her Pazar erkenden işini gücünü halleden, fırına mis kokulu bişeyler süren, tencere tencere yemekler yapan ben!...

Canım hiç bir şey yapmak istemedi ve kahvaltımı da en uyduruğundan yaptıktan sonra  boş boş oturdum öyle... Neyse ki kocacık uykusundan uyandı ve imdadıma yetişti. :) Atladık otomobilimize, Keşan'a doğru yol aldık. Şansımıza, az sonra güneş gülümsemeye başladı bulutların arasından... Mevzu Keşan'daki bilumum alışveriş mekanı olunca da enerjim yükseldi ve keyfim yerine geldi.

Bu kasvetli hava imiş beni mahveden! :)

Ha belki de, kocacığın iki haftadan beri Cumartesi akşamları, ertesi gün yapmayı arzuladığı Pazar pikniği hayaline beni de dahil etmesi... O ballandıra ballandıra anlatışta gizli bir koşullama var olsa gerekmiş!

Sıcacık, güneşli mi güneşli geçirdiğimiz Cumartesilerin ertesi sabahlar, nasıl da soğuk ve kapalı bir güne açıyoruz gözlerimizi... Ve nasıl da elimizde patlıyor bir önceki gece kocacığın hayalini süsleyen piknik için benim yaptığım fiili ön hazırlıklar ve kocacığın kursağındaki heves... :)

Aslında piknik de değil benim meselem.... Hafta içi günlerin bazıları ve özellikle Cumartesiler o denli günlük güneşlik geçerken şu biricik Pazarımın böyle yağmur, çamura gark olması...

Polyannacılığı iyi beceriyoruz neyse ki! Ben ve daraltısını miskinlikten çıkaran ruhum...
Bu havada ne Keşan'ı oturalım oturduğumuz yerde, de demiyoruz hiç. :)

Güzel gündü yine de...
Gezdik, gördük, yedik, içtik, aldık, döndük.
E şükürler olsun!

Bu arada konuyla alakalı fotoğrafım yok ama şunu ekleyip iki kelam da bunun için edeyim.

Ev görünümlü mumluklardan istiyordum...
Ama buralarda satmıyorlar...
Ben de oturdum kendim yaptım...

Aslında bir gün bir tenekeci ya da sobacının kapısını çalsam, bi göstersem, "nesi var ki, sen bunun alasını yaparsın" desem... 
Cetvelle milim milim ölçer... kapısını, pencerelerini de çizerim... bi kesiverse... zor mudur ki?


2 yorum:

  1. slm canım bloğları gezerken yolum buraya düştü bloğun cok güzel banada beklerim sevgiler

    YanıtlaSil
  2. havalar gerçekten çok soğudu bir kerede ,insanın evinden çıkması gelmiyor .

    YanıtlaSil