Ramazan Geldi, Hoş Geldi !

Postumu yazmaya başlamadan önce uyarım var: Dikkat! Bu post yiyecek fotoğrafları içerir!

Diyordum ki...

Tüm islam alemine kutlu olsun. Oruç tutan, tutamayan herkesin kalpten yaptığı ibadetler makbul, duaları kabul olsun. Ne güzel bir ay'ımız var. Elimden geldiğince amacını özümseyerek, ruhunu anlayarak ve cıvıltısını hissederek geçirmek istiyorum. Buraya taşıyabileceklerimi de taşıyıp blogumu da bu cıvıltıdan mahrum bırakmamak istiyorum. Ve hatta dilerim blog aleminde de coşkusunu bloguna taşıyanlar olur, ramazanda da bir olur, birlik oluruz, özendiğimiz yabancı cıvıltıları kendi kültürümüzün ögelerinde de buluruz. Ramazan demek ne çok şey demek... Dini vecibelerin ve arınmaların dışında, görsel ve işitsel güzellikleriyle de ruhumuza işleyen, ta çocukluğumuzdan beri unutamadığımız ne çok güzelliği var.

Az önce sevgili mavianne nin ramazanla ilgili yazısını okudum. Çocukluğumdan bir dolu benzerlik buldum. Çocukken onca sevinci içimize düşüren şey, hele de şu izole günlerde daha da sevinçle karşılanmalı, daha da sevinçle yaşanmalı. Hadi konu ne olursa olsun teması ramazan olan postlarımızla blog camiası olarak hep beraber katılalım bu coşkuya. Çoğumuz üreten, tasarlayan insanlarız. Birbirimizden ilham alıp ramazana özel elişleri, dekorasyon örnekleri, yemekler, pastalar, tatlılar, daha da şu an aklıma gelmeyen neler neler yapabiliriz. Bugünü saymazsak kaldı 29 gün... Oohoooo koskoca 29 gün... Neler yaparız neler!... Ben bugünden başladım bile. Ramazanın gelişini kutlamak için tatlı niyetine krema ve meyve dolgulu  kek yaptım.

Her kadının klasik bir kek tarifi vardır. Yapıla yapıla artık ölçüleri iyice kanıksanmış, öyle bir hale gelmiştir ki kek yapmak için işe koyulduğunda malzemeler çırpma kabına el kararı, göz kararı dökülmeye başlar. İşte benim kekim de öyle. Yıllardır ölçmeden el kararı, göz kararı, o an evde hangi malzemeler varsa kalkar, çırpar, fırına atarım Öyle ki kek kalıplarımı değişik ölçülerde seçer, kekimi de o kalıba göre yine bir şekilde denk gelecek biçimde yaparım. Bu kekim de öyle oldu. Tek yumurta ile küçük kabıma göre az bir malzeme çırptım, kabardı, iki gün yiyebileceğimiz iki kişilik bir kek oldu. (Kişi başı her güne bir dilim.)

Bizim dilimizde sınıflandırmak için tam karşılığı yok, "berry" sınıfına giren her meyve ile süslemek mümkün. "Berry" için orman meyveleri deniyor ama bu tanım dilimizde asıl anlamını tam olarak karşılamıyor. İlkbahar meyvelerini bu gruba dahil edebiliriz. Öte yandan ahududu, frambuaz, böğürtlen gibi yaz ve yaz sonu meyvelerini de bu gruba dahil edebiliriz. Hazır mevsimindeyken yeni çıkan ilkbahar meyveleriyle yapın siz. Yıkanmış meyveleri krema ile buluşturmadan önce iyice kurulamayı unutmayın.

Meyveleri kekle buluşturacağınız dolgu maddesinin krema tarifi gelsin o zaman... Ben bu tarifi salt bu tür kekleri süslemekte kullanmıyorum. Yunan tatlısı (bazı yerlerde Kıbrıs tatlısı deniyor) gibi tatlıların kreması için de kullanıyorum. Aşırı lezzetli bir krema...

Ağır yaş pastalara göre bu tür pasta görünümlü kekler çok daha hafif oluyor. Özellikle ramazan menüsünde hafif bir tatlı olarak şans verilmesi gerektiğini düşünüyorum. Yine de çok fazla kaçırmayın ama! :)

Bu arada fotoğraflardan anlaşılacağı üzere evde stilllife (natürmort) foto denemeleri yapıyorum. Fotoğrafçı ya da fotoğraf sanatçısı olacağımdan değil, fotoğraflara bakmak, editlemek ruhuma aşırı iyi geliyor. Örgü de ha keza... Ancak örgülerim büyük parçalar ve bununla birlikte ince şişlerle ördüğümden bitmek bilmiyorlar bir türlü... Sıkılıp araya bir şeyler alıyorum. O zaman da yarım yarım bir dolu proje ile başbaşa kalıyorum. Bir zamanlar tutaç gibi, motif gibi, farklı bir granny square gibi çabuk biten şeyler de örerdim. Biten şeyin mutluluğu bambaşka... Şu tutacımı kullanırken bile her elime geçişinde mutlu oluyorum.

Ortaya kırmızıdan basit bir çiçek... kenarına yaprak havası vermesi için tek sıra yeşil... Diğer renkler keyfine kalmış...

Arkasına da aynı büyüklükte beyaz bir kare örüp kenarlarını birleştirerek tığladın mı, sıcak tava saplarını güvenle tutabilmen için kalıncacık bir tutaç... Mutafağıma ve gönlüme de neşe... :)

Dün ülkece 23 Nisan bayramımız öyle coşkuyla, öyle neşeyle geçti ki bu kadarını hiç tahmin etmiyordum. En çok da okul çağına gelmemiş küçük çocukların da bu coşkuya, bu sevince ortak olma şansını yakalamış olmalarına sevindim. Abiler ablalar bayram törenlerine katılınca o küçükler hep bir kenarda mahzun mahzun bakar, büyüyüp kendilerinin de bayram sevincine ortak olacakları günlerin hayallerini kurarlardı. Çocuk bayramıydı ama okul yaşına gelmeyen çocuklar kutlamalara katılamıyordu! Büyükler kadar, bebeklerin, 5 yaşın altındaki çocukların da coşkusu oldu bu yıl 23 Nisan.... Balkonlar, evler çok güzel süslendi. Çocuklar ve hatta kimi büyükler en güzel cicilerini giyip video çekimlerini heyecanla bekledi. Giysilerde kırmızı ve beyaz renkler ön plandaydı. Sosyal medyadan, yakınlarımın gönderdiği videolardan, fotoğraflardan o coşkuyu seyretmeye doyamadım. Meğer biz evdeyken bile bayram coşkusunu en tepede hissetme kabiliyetine sahip bir milletmişiz. Onbir ay'ımızın sultanı, güzel ramazanımızı neden öyle hissetmeyelim ki!

İdrakinde olup o coşkuyu hiç kaybetmemek dileğiyle... Herkese hayırlı, bereketli, nurlu ramazanlar!