hello blog

Başlık bulmakta zorlanmam sanıyordum... vallahi zorlandım! :)
Girşi de nasıl yapacağımı bilmiyordum ama girdim artık, bi şekilde de gider sanırım. :)
Dile kolay 8 gün olmuş...
Hani zorunlu bir yazmamazlık olsa -üstü açık ya da örtük-, sebep şu veya bu der, belli bir girizgahta ilerlersin... Belli başlı bi sebebim de yok benim...
Lakin her bi şeyin bi sebebi var elbette... benimki geçerlilik ve yeterlilik babında eksik kaldığından belki de bu zorlanış... yani aslında önemli olmayan sebeplerden benim yazmayışım... Misal; belki de ruhumun da kış moduna girip orada kalmak istemesi... ya da yazma enerjimi kaybetmem... Aslında adını ben de tam olarak koyamıyorum.  Bi şekilde uzadı ara...

Oysa dükkan ve ev işlerime harcadığım efor ve enerjide bir kayıp yok. Bebekler için çok hoş şeyler  tasarladım bu ara... Geçen hafta Çanakkale'ye yaptığım bir günlük kaçamakta birbirinden güzel pötikareli kumaşlar buldum... yeni tasarımlarım onlardan... Süslemelerini tamamlayayım paylaşırım bi gün... Ve hatta bi online dükkan açıp hünerlerimi orada da sergilemeyi ve satışa sunmayı hedeflesem iyi olacak.

Ama hepsinden önce kızımın hırkasını bitirmeliyim... Üstümde suçluluk duygusu... boş vakit buldukça gidip gelip bir iki ilmek örüyorum. Diyeceğim o ki ben gerçekten bir iki ilmek örüyorum. Çünkü öyle zor bir model seçmişim ki baklava dilimlerini genişletip daraltırken, saç örgülerinin burgularını yaparken tek tek saymak ve bir sonraki aşamada örülecek ilmekleri tığa geçirip beklemeye almak ve sıraları gelince tekrar şişe takıp örmek durumunda kalıyorum. Dolayısıyla kağnı hızında ilerliyor. Neyse ki kolları ve yakası kaldı... Ümitliyim... bitecek bi gün. :)

Son günlerde akşamları örgü işime yoğunlaşmış olmam pek güzel! Ama biz 4 günden beri elektrik arızadaki memurlarla kanka olmuş vaziyetteyiz. Problem üçüncü gün tespit edildi ve nihayet bu akşam sona erdirildi. Apartmana gelen yeraltı kablolarından biri su almış ve miadını doldurmuş. Oh la la! Cadde üzerindeki bütün evlerin ışıkları bir bir yanarken bizim evin zırt pırt karanlığa gömülüyor olmasındaki acıyı gelip de bana sorun ama!

Konuya nasıl gireceğim derken, postun sonu gelmiş gibi. Burada kessem olmaz değil hani. Ama devamı ne zaman gelir, şimdi aklıma o geldi... Şu günlerde bütün hayatım ev-iş, iş-ev....  derken yazacak konu da bulamıyor insan... Sevgililer günü moduna girmekle çıkar belki bi şiler. :) 

Taaa iki yıl önce almıştım bu kupaları... Geçenlerde çekmecede bulup anımsamayınca belki de hiç aklıma gelmeyeceklerdi. Şu kalpli tabağımı da çıkardım ki sevgili kocacığa bi sürpriz yaparım belki... Lakin hafta içine denk geliyor... ne yapılabilir ki! Bi düşüneyim ben. :)

Hepinize güzel bir haftasonu dileğimle.... neşeniz bol olsun!