Bahçe kapısını açtığımız anda bizi derin bir ıssızlık karşıladı diyebilirim... Mevsim itibariyle dallarla birlikte yerler de çıplanınca terkedilmişlik ve yalnızlık duygusu sinmişti her köşeye...
Bizden önce biri daha bu ıssızlığı keşfetmiş olmalı ki sandalyeyi bahçenin göbeğine atmış, muhtemelen güneşli bir günde güneş banyosu yapmış. :) Bir avuç vişnesini ancak kurtarıp reçel yapabilmenin dışında; ayva ve nar yüklü dalları tam toplama sezonunda gidip bomboş bulduğumuz anda bahçemizi en az bizler kadar sahiplenen biri ya da birilerinin olduğunu çoktan fark etmiştik aslında... Sandalyeye de hiç şaşırmadık.
Bir de incir ağacının üstünü dolduran saksağanlar vardı bu ıssızlıkta... Fotoğraf makinemi görüp de diğerleri gibi kaçmayan şu beşini görüntülyebildiğim için kendimi şanslı addediyorum... Sandalyelerimin de bugüne dek yürütülmemiş olmaları ayrıca büyük şans!.. öyle di mi?
:)))yalnız buldukları heryeri sahipleniyorlar maalesef.6 yıl önce bizde ağvada bir arsa aldık daha doğrusu tarla ğibi içinde ceviz ağacları vardı arada sırada ğidip sevip, sevip geliyorduk.dedik bir tapudan ölcüm yaptıralım diye parayı yatırıp 3 ay sonrasına sıra verdiler.ğittik adamlara burası ölcülecek dedik,adamlar tapu burayı ğöstermiyor sizin değil burası dediler.biz şok olduk tabiki.neyse bir yer varda incee uzuuunnn bir arsa.bunada şükür:)))niye anlattım bilmiyorum.kusura bakmayın..
YanıtlaSilsevğiler.
halimecim iyi ki anlattın, bendeki örneklere katkın oldu... evet yayılmacı, istilacı ve sahipsiz gördüğünü aşırmaya müsait büyük bir çoğunluk var aramızda... uğraşmak ve zaman zaman başetmek zor... onlar da bu yüzden rahat ve pişkin... onlar böyle yaptıkça bizler de pişiyoruz bir taraftan... çaresiz kabul ediyoruz. :(
YanıtlaSilben de bi örnek anlatayım... ablamlar yerleşim yerlerinden uzak kendi topraklarına bağevi yaptırdılar... kapı ve pencereye demir parmaklık yaptırmalarına rağmen adamlar gelmiş demirleri sökmüş, içeride ne var ne yok topladıkları gibi kapı-pencere, demir parmaklık falan filan ne varsa alıp götürmüşler. :( güzelim bağevinin yerinde çırıl çıplak beton bina var şimdi... :(
Ruşyenacığım sıra o sandalyeye gelmesin vallahi çok güzel duruyor biri alıp gitmesin.Siz kapıyı açıp giriyorsunuz onlar çiti nasıl aşıp giriyorlar kilit yok mu?
YanıtlaSilkapıda kilit yok fiammacım... arkasındaki çiviyi kıvırarak açıp kapatıyoruz. :) ayrıca çiti aşıp da girmeleri çok kolay ki kapının müsait oluşundan buna gerek kalmıyordur. kapıya kilit takılsa dahi kale duvarı gibi olmadıkça her halukarda girmeleri mümkün... demir sandalyeler çok ağır belki o sebeple gidememiştir. :)
YanıtlaSilay inanmıyorum.Demir pencereyi söküp götürmek.İnsanların gözü dönmüş,Eden ya hu
YanıtlaSilne yazık ki! :(
YanıtlaSilPes yani ne diyeyim bilemedim...
YanıtlaSilinanamıyorum ...
YanıtlaSilolanlar her yerde benzer...
bekçi tutmak çözer mi acaba sorunu?
great photos.winter is there!
YanıtlaSil